Aindapenso, airiños aires, que dispóis que morta sea, a aló polo camposanto. donde enterrada me teñan, pasés na calada noite. runxindo antre a folla seca. ou murmuxando medrosos. antre as brancas calaveras inda dispóis de mortiña, airiños da miña terra, heivos de berrar: “¡Airiños, airiños, levaime a ela!” Rosalía de Castro
Rosalíade Castro ¡Pra a Habana ¡ Rosalía de Aínda penso, airiños aires, que dimpois que morta sea, e aló polo camposanto, donde enterrada me teñan, pasés na calada noite runxindo antre a folla seca, ou murmuxando medrosos antre as brancas calaveras; inda dimpois de mortiña,
Notableconjunto de poemas que para disfrutarlos a fondo deberían leerse en su lengua original. Se ha de prestar atención a la sonoridad y dejar de lado la ortografía caótica en la que fueron escritos. Especialmente significativos para mi; "Adiós rios , Adios fontes", "Campanas de Bastabales" y Airiños, airiños, aires".
Cincocosas curiosas sobre Rosalía de Castro Rosalía de Castro en mil idiomas En 2013, los escritores gallegos Malores Villanueva y Xosé Henrique Costas coordinaron la traducción voluntaria de dos de los poemas más famosos de Rosalía de Castro: 'Adiós, ríos; adiós fontes' y 'Aires, airiños, aires', ambos incluidos en su
4 ROSALÍA DE CASTRO (1837- 1885) ENTRE LA NOSTALGIA Y LA CELEBRACIÓN 4. 1. La ‘función social’ de la poesía Nos adentraremos en la singularidad de la poesía de Rosalía de Castro después de enmarcarla en los dos movimientos culturales de la época que le tocó vivir. El primero es de carácter universal, el romanticismo, y el segundo
Rosalíade Castro. Airiños, airiños aires, airiños da miña terra; airiños, airiños aires, airiños, levaime a ela. También se desahoga de Castilla, que consideraba explotadora de los pobres segadores gallegos: Premita Dios, castellanos, castellanos que aborrezco, qu'antes os gallegos morran qu'ir a pedirvos sustento.
. 296 10 177 42 339 296 196 307
airiños airiños aires rosalia de castro